EN
“Haški tribunal je, mislim, napravljen da individualizuje krivicu, da ne bi čitavi narodi bili krivi. Tribunal nije ispunio jednu od svojih uloga, a to je pomirenje naroda sa prostora bivše Jugoslavije, više je rasplamsao animozitete koji postoje, jer se dešavalo da Srbi osete frustraciju prema tom sudu jer je oslobodio neke ljudi koji su činili zločine prema Srbima, on se pokazao malo kao nespretna institucija”, navodi Petrović u Novom danu na TV N1.
Podseća da su ratovi na prostoru bivše Jugoslavije završeni pre više od 25 godina, “a i dalje imate tenzije između političara, dok među ljudima nemate više te ogromne animozitete koji su postojali nakon rata”.
“Ljudi su se u dobrom delu pomirili i izvukli pouke iz tih ratova, ali političari i dalje koriste tenzije da pojačaju nacionalizam, to postoji sa svih strana. Ljudima se ta priča o ratovima smučila, najbolje je to što pre zaboraviti, ali i dalje su mnoge stvari vezane za te ratove ostale totalno nerešene. Mi nismo završili priču ni o drugom svetskom ratu, pa nećemo ni ovu završiti”, poručuje Petrović.
I posle 24 godine Danas ostao isti
Povodom 24 rođendana dnevnog lista Danas, koji je osnovan 9. juna 1997, Petrović ističe da su te novine i danas ostale iste, odnosno “nezavisni, građanski dnevni list koji se bavi analitičko-komentatorskim pristupom novinarstvu, nisu ga promenile tendencije na tržištu niti pritisci”.
Dodaje da Danas državni mediji zovu “niskotiražni Đilasov tabloid” i u šaljivom tonu kaže “mi i hoćemo da postanemo tabloid, ali ne znamo kako”.
Podseća i da je ovo prvi rođendan koji Danas slavi a da nije vlasništvo grupe novinara, već je sada deo United Media, “prvi put slavimo rođendan kao deo jedne velike kompanije”.
Imaju li štampane novine budućnost?
Na pitanje da li u eri interneta novine imaju budućnost, on kaže da će opstati “sve dok bude tih generacija navučenih na štampu”.
Komentarišući slogan Danasa “istina je gorka, ali lekovita”, Petrović navodi da “ljudi ne vole da čuju istinu, jer im je onda nekako lošije”.
“Kod nas je društvo u velikim problemima, i ljudima se istina smučila, i zato više vole da čuju ono što nije istina. Mediji koji se trude da govore istinu – ti mediji loše prolaze, najtiražniji su totalno komercijalni mediji, koji vode propagandu za vlast”, ukazuje Petrović i dodaje da “naš narod nema medijsku pismenost”.
Navodi i da se jako mali broj predstavnika vladajućih stranaka odaziva na pozive Danasa, što je proizvelo to da novinari tog lista, kako kaže, “u poslednje vreme ni ne zovu drugu stranu, jer pretpostavljaju da neće želeti da odgovori na pitanje”.
Dodaje i da je Danas uspeo za rođendanski broj da dobije i intervju od predsednika Crne Gore Mila Đukanovića, koji retko daje intervjue srpskim medijima.
“Đukanović mi je kao Mik Džeger, on i njegova Demokratska partija socijalista postoje 30 godina i nikako da se raspadnu. Žilavi su kao Rolingstonsi”, šali se Draža Petrović.
“Nemamo među mladima bunt”
Komentariše i da se na javnoj sceni Srbije kao borci za društvena pitanja uglavnom nalaze stariji ljudi, u sedmoj, osmoj ili devetoj deceniji, jer “nemamo među mladima bunt”.
“Uskolični interesi ih jedino stimulišu, nemate vi tu da vidite nekog lika koji nešto pokušava, kao što su se na protestima 1996/97. pojavili Čeda Jovanović, Čeda Antić. Nemamo među mladima bunt, pa onda gde god se pojavite imate (arhitektu) Dragoljuba Bakića koji ima 82 godine, karikaturistu Predraga Koraksića Koraksa koji ima 88 godina, koji i dalje vozi svoja kola i i dalje crta, svi oni i dalje moraju da odmenjuju neku generaciju koja bi sada trebalo da vodi bunt protiv svih stvari koje nam se dešavaju u društvu”, navodi Petrović.
A povodom intervjua sa direktorkom United Media Aleksandrom Subotić u kojem ona pojašnjava zašto je United grupa ušla u “avanturu” kupovine Danasa, on kaže da taj list jeste uvek bio avantura, jer je Danas “antifašistička, antimilitaristička, antinacionalistička novina”.
“Uvek ste bili na meti određenog dela tog militantnog dela društva, jeste bila avantura, i stalno ste bili na ivici da nestanete, naši novinari su svašta prošli, to je bila jedna burna istorija”, zaključuje Draža Petrović.
