Beograd je pokretne slike prvi put video 6. juna 1896. godine u kafani „Zlatan krst“ na Terazijama. Zastupnik firme „Limijer“ – Andre Dezire Kar ponovo je došao početkom naredne godine, održao veći broj „sinematografskih predstava“, a tada su nastali i prvi fimski zapisi na tlu Srbije.
„Beogradske novine“ od 6. marta 1897. godine, kako navodi Knežević, objavile su da su „G.g. Limijer i Kar snimili polazak Njegovog Veličanstva Kralja iz Dvora u Sabornu crkvu“, a najavile su i pokazivanja nekih slika iz Beograda, kao što su „izlaženje radnika iz Monopola, Terazije, Kalemegdanska šetnja“.
Knežević se i ranije bavio počecima kinematografije u Srbiji. Na Festu 2018. godine prikazan je njegov dokumentarni film „Botorići“, o prvom srpskom producentu Svetozaru Botoriću, u čijoj je produkciji, pored većeg broja dokumentarnih, snimljen i prvi srpski igrani film „Karađorđe“ 1911. godine.
