ENKako bi odali počast izuzetnom radu novinara iz Gaze od 7. oktobra, Reporteri bez granica (RSF) nominovali su palestinske novinare u Gazi za ovogodišnju svjetsku nagradu za slobodu medija UNESCO/Guillermo Cano.
U saopštenju objavljenom juče RSF poziva UNESCO da nagradu dodijeli, u ime svih njihovih kolega, novinarima iz Gaze: Waelu Dahdouhu, šefu biroa za Gazu TV kanala Al Jazeera, freelance novinarki Aseeli Mousa, Oli Al Zaanoun, dopisnici RSF-a od 2018. iz Pojasa Gaze i Motazu Azaizu, freelance novinaru i fotografu.
“Nagrada Guillermo Cano, koja se dodjeljuje svake godine od 1997. godine osobi ili organizaciji koja daje izuzetan doprinos u odbrani ili promicanju slobode medija, posebno u slučaju opasnosti, ove godine bi trebala biti dodijeljena palestinskim novinarima koji svijetu govore o tragediji koja ne prestaje u Gazi od početka rata 7. oktobra”, navedeno je iz RSF-a.
Nagrada bi trebala biti dodijeljena u Santiagu, glavnom gradu Čilea, 2. maja povodom obilježavanja Svjetskog dana slobode medija. Četiri nominovana palestinska novinara su, kako je naveo RSF, pokazali hrabrost, odlučnost i samopožrtvovnost.
“Bez njih i njihovih kolega na terenu na teritoriji koja je potpuno izolirana od 7. oktobra, Pojas Gaze bi bio crna rupa u vijestima, potpuno prepuštena komunikacijskom ratu između Izraela i Hamasa”, kaže RSF.
“Posljednji bedemi novinarstva u Gazi su u opasnosti da budu ugašeni usred zaglušujuće šutnje međunarodne zajednice i Vijeća sigurnosti UN-a, koje nije u stanju da provede vlastite rezolucije o sigurnosti novinara u vrijeme rata. Nominovanjem palestinskih novinara u Gazi Waela Dahdouha, Aseel Mousa, Ola Al Zaanoun i Motaza Azaize za nagradu Guillermo Cano, upućujemo upozorenje UNESCO-u da novinari u Gazi daju svoje živote za pravo na informacije”, rekao je Christophe Deloire, generalni sekretar RSF.
Kako je istakao, navedeni novinari moraju imati podršku, moraju biti zaštićeni i moraju biti poštovani.
Prema informacijama RSF-a, najmanje 86 novinara ubijeno je u Gazi od 7. oktobra, od kojih je najmanje 21 ubijeno tokom obavljanja svog posla ili zbog posla kojim se bavi.
RSF podsjeća da je podnio dvije prijave Međunarodnom krivičnom sudu, a da je tužilac tog suda potvrdio da je, na osnovu prijava RSF-a, u svoju istragu uključio zločine nad novinarima.
U saopštenju RSF-a ističe se kratka biografija nominovanih novinara.
Za Waela Dahdouha navodi se da je on primjer otpornosti i odbrane novinarske slobode, da nikada nije prestao sa izvještavanjem uprkos tome što je izgubio svoje najmilije. Ubijeni su njegova supruga, unuka i troje djece među kojima je jedan bio reporter Al Jazeere. Svi su, piše RSF, ubijeni u izraelskim udarima u Pojasu Gaze. Protjerani iz svog doma, njegova supruga i njihovo troje djece našli su utočište u kampu Nuseirat, gdje su postali žrtve izraelskog bombardovanja. Nakon što je povrijeđen u izraelskom napadu dronom u decembru u kojem je ubijen kamerman s kojim je bio Samir Abu Daqqa, Dahdouh je uspio otputovati u Katar 16. januara na liječenje.
Aseel Mousa se i dalje nalazi u Gazi, odakle pokriva izraelsku ofanzivu. Ona svjedoči o tome kroz šta prolazi stanovništvo Pojasa Gaze, a naročito je izvještavala o tome kako je pacijentima, uključujući trudnice, u nekoliko bolnica koje još postoje na tom području.
Ola Al Zaanun bila je prisiljena da napusti svoj dom sa sjevera Pojasa Gaze zbog naredbe za evakuaciju izraelske vojske. Zajedno sa svojim mužem, dopisnikom agencije France-Presse Adelom Al Zanounom, i njihovom djecom blizancima, potražila je utočište u Khan Yunisu, gradu na jugu Pojasa Gaze 13. oktobra. Nakon što je ranjena u nogu dok je bježala od izraelskog napada 24. oktobra, primljena je na liječenje u bolnicu Nasser u Khan Yunisu.
Motaz Azaiza je sakupio više od 18 miliona pratilaca na Instagramu, gdje izvještava o ratu u Gazi. Freelance fotograf i prevodilac je nakon 7. oktobra, poput Plestije Alaqad i Bisan Owda, počeo dokumentovati rat. Ovaj 24-godišnji fotoreporter, koji je ostao bez 15 svojih najmilijih sredinom oktobra nakon izraelskih napada, dobijao je prijetnje smrću i bio je podvrgnut velikom pritisku. Nakon što je 108 dana pokrivao izraelske ofanzive na Gazu, otišao je u Katar 23. januara.
UNESCO-ova nagrada za slobodu štampe nazvana je po Guillermu Cano Isazi, uredniku kolumbijskih novina koji je ubijen 1986.
