ENSuđenje je ponovljeno jer je Vrhovni sud Srbije 4. juna 2009. ukinuo presude Trećeg opštinskog suda i Okružnog suda u Beogradu kojima je zahtev NUNS-a odbijen.
Na prvom ročištu 25. februara 2010. sudija Jasmina Tubić prihvatila je predlog NUNS-a za utvrđenje statusnih pitanja i međusobnog odnosa dva udruženja i okolnosti izdvajanja NUNS-a 1994.
Kao svedok NUNS-a, Vlajčić je objasnio uslove u kojima je to udruženje nastalo. Prema njegovim rečima, u vreme kada se pada Vukovara više stotina članova UNS-a, među kojima je bio i on, bilo je nezadovoljno rukovodstvom i njegovim zauzimanjem smera koji degradira profesiju i podržava ratnohuškačku propagandu. Ta grupacija je osporavala i legitimitet izborne skupštine UNS-a održane juna 1992. na Tari i tražila novu izbornu skupštinu.
Posle dvogodisnjeg nastojanja da utiču na politiku UNS-a, više stotina novinara osnovalo je aprila 1994. Nezavisno udruženje novinara Srbije, a Vlajčić je bio u prvom sazivu Suda časti. Na osnivačkoj skupštini on je predložio i da od UNS-a bude tražen prostor u Domu novinara do, kako je navedeno u zapisniku, deobnog
bilansa.
Skupština NUNS-a je taj predlog prihvatila, ali ne i rukovodstvo UNS-a.
O tim okolnostima podele UNS-a i nastajanja NUNS-a na prethodnim ročistima saslušane su kao zakonski zastupnici tadašnja predsednica NUNS-a Nadežda Gaće i predsednica UNS-a Ljiljana Smajlović i
više svedoka dva udruženja.
Za NUNS su još svedočili Hari Štajner, Zaharije Trnavčević, Ljiljana Zorkić, Vlado Mareš i Dragan Janjić, a svedoci UNS-a bili su Ninoslav Brajević, Sena Todorović, Zoran Petrović, Zoran Radisavljević, Slobodan Reljić i Milan Simić.
Pravni zastupnik UNS-a Dušan Stamatović danas je sudu predao podnesak u kom je i njegova završna reč, a pravni zastupnik NUNS-a Dejan Vuković zatražio je dodatno vreme za podnošenje podneska u koji će biti ubačeno i Vlajčićevo svedočenje, pa je ročište zakazano za 17. februar.
Dom novinara Srbije kreditima i prilozima građana između dva svetska rata podiglo je Jugoslovensko novinarsko udruženje, Srpsko novinarsko društvo, Sekcija Beograd. Tadašnja Beogradska opština je poklonila plac od 840 kvadrata, a šestospratnica u tadašnjoj Frankopanskoj ulici sagrađena je po projektu zagrebačkog
arhitekte Ernesta Vajsmana.
Zgrada koja je 1935. ostavljena na korišćenje svim novinarima, posle Drugog svetskog rata služila je raznim namenama. Nacionalizovana je 1961, a UNS ju je 2003. uknjižio kao svojinu.
Presudom Trećeg opštinskog suda od 2001. NUNS ima pravo korišćenja II sprata Doma novinara.
Nezavisno od sudskog spora, NUNS je predložio UNS-u da Dom novinara bude vraćen prvobitnoj nameni u formi zadužbine kojom bi upravljala oba udruženja.
Paralelno s tim suđenjem, vodi se i postupak po zahtevu UNS-a za iseljenje NUNS-a iz zgrade.
