EN
Početak pristupnih pregovora naročita je prekretnica u odnosima Srbije sa Evropskom unijom, a čitav proces otvara mnoga pitanja koja interesuju novinare i celokupnu javnost. Sa Željkom Bodrožićem razgovaramo o važnim kriterijumima koji su osnovni preduslov daljih integracija.
Okvirne teme za razgovor su:
- Sloboda govora i medijske slobode
- Iskustvo sa srpskim pravosuđem
- Borba protiv korupcije
- Položaj medija i novinara/ki
Željko će odgovarati na vaša pitanja tvitovanjem sa naloga NUNS_1994 pod #EUintervju
[box align=’box-left’ id=’3776′]
Rođen 1970. godine u Kikindi. Osnivač je i urednik „Kikindskih“, novina građanske orijentacije koje se štampaju na srpskom i mađarskom jeziku i koje su postale poznate i van lokalnih okvira tokom 1999. i 2000. godine, kada su kažnjavane po zloglasnom Zakonu o informisanju (tzv. Šešeljevom zakonu).
„Kikindske“ su tokom proteklih 15 godina, koliko postoje, bile praktično jedini medij u regionu koji je otvoreno govorio o zloupotrebama političkih i privrednih moćnika, policijskih i vojnih službenika, a pisao je i o lokalnim kriminalnim bandama. Zbog takvog pisanja, osim sudskog progona, Bodrožić je doživljavao i privođenja u policiju, vojnu kasarnu, a kriminalci su mu više puta upućivali ozbiljne pretnje.
Zbog svojih tekstova više puta je osuđivan u sudovima Srbije i drakonski novčano kažnjavan, ali je prvi novinar u našoj zemlji koji je dobio spor protiv države pred Komitetom Ujedinjenih nacija za ljudska prava u Njujorku (2005. godine), kao i dva spora pred Evropskim sudom za ljudska prava u Strazburu (2009. godine).
Bodrožić je radio kao dopisnik „Naše borbe“, „Blica“ i „Dnevnika“, objavljivao je tekstove u „Danasu“, nedeljnicima „Vreme“, „NIN“ i „Novi magazin“, mesečnicima „Republika“ i „Status“, te internet portalima „Peščanik“ i „E-novine“.
Za svoj rad 2001. godine dobio NUNS-ovu novinarsku nagradu za etiku i hrabrost „Dušan Bogavac“, a nakon što su „Kikindske“ postale deo novosadskog „Dnevnika“, poneo je 2005. godine godišnju nagradu za najboljeg novinara ove medijske kuće.
Član je Nezavisnog udruženja novinara Srbije i Nezavisnog društva novinara Vojvodine. Na poslednjoj Skupštini NUNS-a izabran je za člana Izvršnog odbora.
Bio je portparol i jedan od organizatora građanskih protesta 1996/97. i 2000. godine u Kikindi.
Oženjen je Ljiljanom i imaju troje dece – Filipa, Davida i Borisa.
Ovaj intervju je uvod u događaj koji će se 30. oktobra 2013. godine održati u zgradi Radija Vojvodine (donji hol, Studio M), a ima za cilj promociju Vodiča za novinare: pregovaračka poglavlja 23 i 24 – O čemu pregovaramo? nastalog u saradnji GIZ-a i NUNS-a.
