ENPodsećamo da je Udruženje novinara Srbije ranije zatražio da u Beogradu jedna ulica ponese ime Slavka Ćuruvije, koji je ubijen 1999. godine, a u Jagodini MIlana Pantića ubijenog 2001.
NUNS i NDNV smatraju da Dada Vujasinović, Slavko Ćuruvija i Milan Pantić nesporno zaslužuju tu počast, iako bi svima bilo bolje da su oni i danas među nama, jer bi tako novinarstvo u Srbiji bilo kvalitetnije i otpornije na pritiske nego što je danas slučaj.
Želimo da verujemo da je inicijativa UNV-a konačno pokušaj UNS da raskrste sa teškim pečatom sramote koji ovo udruženje nosi zbog politizacije profesije i ratne propagande u koju su bili uključeni brojni njegovi funkcioneri i članovi. Na žalost, činjenica da u UNS-u i danas sede oni koji su bili uključeni u sam režim i ratnu propagandu ostavlja gorak ukus i kada su ovakve, same po sebi nesporne inicijative u pitanju. Tim pre što i u samom rukovodstvu UNS-a i danas sede pojedinci koji su se “proslavili” svojim ratnim “izveštavanjem” i mirnodopskim pakovanjem vesti.
Podsećamo i da UNS tokom devedesetih godina ništa nije učinio da se otkriju ubice Dade Vujasinović i Slavka Ćuruvije kao i da su neki od njihovih članova učestvovali u stvaranju atmosfere medijskog linča pre ubistva Ćuruvije.
UNS se, takođe, nikada nije jasno ogradio od zločinačke politike miloševićevskog režima i nakaradnog sistema vrednosti koji je vladao u devedesetim i koji je doveo i do ubistava novinara. Naprotiv, UNS je neretko sve činio da spreči otvaranje široke debate o odgovornosti novinara i medija za politički, ekonomski i moralni sunovrat Srbije.
Inicijativa UNS-a i UNV ima smisla samo ukoliko su u stanju da se odrede prema sopstvenoj prošlosti i da isključe sve one koji su bili sluge ratne politike i saučesnici ili nemi svedoci zločina, uključujući i ubistva novinara.
Beograd, Novi Sad, 30. marta 2010.
