ENU XIX veku, u razvijenim industrijskim zemljama zapadne Evrope takozvani „rad na komad”, odnosno rad po učinku, smatran je najsurovijim vidom izrabljivanja radnika. Napori sindikalnog pokreta bili su usmereni upravo na ukidanje te kategorije rada.
A danas se radnici u Srbiji suočavaju s poraznom činjenicom da Ministarstvo finansija traži postepeno povećanje poreza na autorske honorare i izjednačavanje finansijskih opterećenja po autorskom ugovoru i ugovoru o delu, koji je poreski opterećen isto kao plate stalno zaposlenih lica, piše list.
Drugim rečima, Ministarstvo želi da, u poreskom smislu, izjednači rad u stalnom radnom odnosu i honorarni rad.
Čini se da nadležni u vladi nisu svesni elementarne i, reklo bi se, očigledne razlike između te dve vrste rada.
Naime, autorski rad je upravo onaj isti „rad na komad” koji je bio povod za sukobe između sindikata i poslodavaca i koji je na kraju zaista i ukinut u razvijenim zemljama.
Međutim, pošto u sferi umetničkog i novinarskog stvaralaštva nije moguće ukinuti kategoriju autorskog rada, davno je smišljeno rešenje da se nepovoljni uslovi koji proističu iz autorskog rada ublaže stimulativnom poreskom politikom.
Tako je u Srbiji u vreme omraženog komunizma autorski rad bio potpuno oslobođen poreza, a u kapitalističkim zemljama i dalje je stimulisan na razne načine, zaključuje list.
